Φωτογραφία από το αρχείο – πώς ήταν κάποτε… Και σήμερα; Επικίνδυνη, παρατημένη, άδεια. Τα παιδιά αξίζουν κάτι καλύτερο.
Σε μια πόλη όπως η Ηγουμενίτσα, όπου ζουν εκατοντάδες οικογένειες με μικρά παιδιά, θα περίμενε κανείς οι παιδικές χαρές να είναι προτεραιότητα. Δυστυχώς, η πραγματικότητα απογοητεύει.
Η μεγάλη παιδική χαρά στο κέντρο της πόλης, που άλλοτε ήταν γεμάτη παιδικές φωνές και γέλια, σήμερα είναι επικίνδυνη για χρήση. Οι τσουλήθρες έχουν αφαιρεθεί εδώ και τέσσερις μήνες και δεν έχουν αντικατασταθεί. Στη μικρή παιδική χαρά, τα σχοινιά που αγαπούσαν τα παιδιά αφαιρέθηκαν ξαφνικά χωρίς καμία εξήγηση. Στο δασάκι, η τροχαλία είναι σπασμένη και κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να την επισκευάσει.
Οι χώροι υπάρχουν — αλλά δεν είναι λειτουργικοί. Και το ερώτημα είναι: Γιατί;
Γιατί επιτρέπουμε οι χώροι που ανήκουν στα παιδιά μας να παραμένουν σε τέτοια κατάσταση; Γιατί ο Δήμος δεν ανταποκρίνεται; Πού είναι η ευαισθησία και η ευθύνη απέναντι στη νέα γενιά;
Η απουσία παιχνιδιού δεν είναι απλώς θέμα «ψυχαγωγίας». Είναι θέμα ανάπτυξης, κοινωνικοποίησης, υγείας. Όταν στερείς το παιχνίδι από τα παιδιά, στερείς κάτι βαθύτερο: το δικαίωμά τους να είναι παιδιά.
🔍 Ο Δήμος έχει την υποχρέωση να φροντίζει αυτούς τους χώρους.
Δεν μιλάμε για πολυτέλεια, αλλά για στοιχειώδη φροντίδα.
Δεν ζητάμε νέα έργα εκατομμυρίων — ζητάμε συντήρηση, ασφάλεια και σεβασμό.
✍️ Ήρθε η ώρα να ακουστεί η φωνή των γονέων, των κατοίκων, των ίδιων των παιδιών.
Η σιωπή δεν είναι λύση. Η αδιαφορία δεν είναι επιλογή.
0 Σχόλια